Holanda, España y exámenes

"Elke, wat ben je stil". Ja, klopt, ik ben alweer twee weken terug in Spanje, maar daar valt momenteel weinig te beleven, want het is tentamenperiode. Leren voor tentamens betekent hier stampen, stampen en nog eens stampen en vervolgens tijdens drie uur durende tentamens gezellig met z'n allen op een kluitje alle feitjes die je je nog kunt herinneren oplepelen tot je erbij neervalt. De complete inhoud van boeken waarvan ik altijd dacht dat het naslagwerken waren (grammatica's, (historische) atlassen, woordenboeken) wordt als parate kennis verondersteld, geen idee waarom en ik zal jullie er dan ook niet verder mee vervelen. In ieder geval is het niet voor niets, want de eerste studiepunten zijn binnen!

Interessanter dan januari was de week voor kerst, want toen kwam Olfje naar Oviedo. Uiteraard zijn we langs alle highlights van de stad gegaan, waaronder een die voor mij ook nog nieuw was: de kathedraal. Natuurlijk, ik was er al honderd keer langs gelopen, maar ik moest nog steeds naar binnen. Dat kon alleen met audiotour en via de route die ook door het bijbehorende museum ging. De kathedraal is vaste prik voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostela en dat hij bijzonder moest zijn wist ik wel, maar pas toen we binnen waren realiseerde ik me hoe groot hij eigenlijk is. Bovendien bevinden zich binnen voor miljoenen euro's aan heiligdommen, waaronder een schatkamer met kostbare relikwieën. Hoewel we het al na drie verhaaltjes hadden opgegeven met de wel erg gedetailleerde audiotour lukte het ons maar net om weer voor sluitingstijd bij de uitgang te zijn.

We hadden tijd genoeg om nog wat meer van de regio te zien, dus gingen we naar het kustplaatsje Ribadesella, waar ik ook nog niet geweest was. Het dorpje dankt zijn naam aan de rivier de Sella die er uitmondt in zee en alle huizen zijn aan weerszijden van het water gebouwd. Daardoor krijg je een bonte verzameling van aan de ene kant de zee en aan de andere kant de bergen, met daartussenin de rivier en allemaal vrolijk gekleurde huisjes. Helaas was het niet zo groot en hadden we lang voordat de bus terug ging alles wel bekeken, maar gelukkig was het prachtig weer, dus hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om alle lokale specialiteiten in het zonnetje uit te proberen.

Omdat we sowieso behoorlijk wat cultuur geproefd hadden was het tijd voor een sportieve uitdaging, dus gingen we Oviedo's berg beklimmen (voor de trouwe lezer: die met het Jezusbeeld). Op de terugweg kwamen we bordjes tegen die wezen naar "de oude brug", dus besloten we daar ook nog maar even naartoe te lopen. Alleen is dit Spanje, wat betekent dat iedere vorm van tijds- of afstandsindicatie te veel moeite is. Dus liepen we steeds verder van Oviedo vandaan over een enorm gezellig industrieterrein waar we uiteindelijk inderdaad een bruggetje vonden. Toevallig kwam er net op dat moment een Spanjaard voorbij die op weg was naar Oviedo en ons een aantal kilometer bespaarde door ons te vergezellen, terwijl hij enthousiast vertelde over alle mysterieuze krachten van de regio. Maar goed dat we niet per ongeluk in een heksencirkel terecht zijn gekomen tijdens onze zoektocht naar de brug.

De twee weken in Nederland vlogen natuurlijk voorbij met alle feestdagen, maar zoals jullie weten kunnen ze er hier ook wat van. Zes januari was het Driekoningen, min of meer het Spaanse equivalent van Sinterklaas. Overal in het land zijn grote optochten waarbij de Reyes Magos rond worden gereden, in het geval van Oviedo natuurlijk vergezeld door de traditionele bandas. Tijdens de optocht wordt er snoep gegooid en de volgende ochtend vinden alle kinderen cadeautjes die 's nachts stiekem zijn bezorgd. Helaas hadden de Reyes mijn kamertje niet weten te vinden, volgend jaar toch maar wat liever zijn.

Nog maar tien dagen en dan zit het erop. Wat ik daar allemaal vind bewaar ik voor de volgende keer, eerst nog maar eens een plekje in mijn geheugen vinden voor alle feitjes voor het laatste tentamen.