Picos y osos - Reisverslag uit Oviedo, Spanje van Elke Brouwer de Koning - WaarBenJij.nu Picos y osos - Reisverslag uit Oviedo, Spanje van Elke Brouwer de Koning - WaarBenJij.nu

Picos y osos

Blijf op de hoogte en volg Elke

08 Oktober 2015 | Spanje, Oviedo

Het is weer stil in Oviedo. Afgelopen week waren pappa, mamma en opa hier om te zien in welke wereld ik beland ben en natuurlijk om van het Spaanse leven te genieten. Overdag, als ik in de collegebanken zat, bezochten ze de hoogtepunten van de streek en 's avonds maakte ik een wandeling naar het appartementje waar we samen aten en in de net iets te luie bank het Spaanse weerbericht bekeken, voorzien van Nederlandse commentaren als "moet die vrouw niet een keer ademhalen?" en "aan de gebaren te zien komt er wel een héle grote wolk aan!". Want ja, de taal en überhaupt de manier van spreken die voor mij inmiddels heel normaal zijn bleken voor hen een hele ervaring.

In het weekend hebben we de allermooiste stukjes van Asturias opgezocht. Zaterdag gingen we naar de Picos de Europa, de bergen die je vanaf de hoger gelegen delen van Oviedo al kunt zien. We begonnen met een autoritje door de mist en kwamen aan in Covadonga, een plaatsje waar bovenop een heuvel een grote basiliek te vinden is en waar zich bovendien een heilige bron bevindt. Toen we boven waren leek het alsof we een disneykasteel gevonden hadden, de basiliek was bijna roze en omhuld door de optrekkende mist. De zon brak door en bleef de rest van de dag aanwezig, wat ideaal was, want we gingen na ons bezoek aan Covadonga echt de bergen in en konden daardoor extra goed van het uitzicht genieten. Via een smal en steil weggetje reden we naar een bomvolle parkeerplaats om vervolgens via een wandelpad langs oude mijnen en heldhaftige berggeiten aan te komen bij prachtige meren - zie de foto's. Eenmaal weer beneden konden we nog aanschuiven voor het dagmenu, het is helemaal niet vreemd om daar om half vier 's middags aan te beginnen. Ook hier was iedereen in een zonnig humeur en ik was zelfs even vergeten dat dit geen normale zomervakantie was, maar dat ik hier woon!

Zondag maakten we een fietstocht over de Senda del Oso, het Berenpad. Ik associeer beren vooral met Canada, maar ze blijken dus ook gewoon in mijn achtertuin te wonen. Onze route ging langs een opvang, als we de fietsenman mogen geloven leven er ook meer dan tweehonderd in het wild, maar die zijn we (helaas?) niet tegengekomen. Wat we wel hebben gezien zijn steile rotswanden, donkere tunneltjes, roofvogels en heel veel kastanjes (die we te allen tijde moesten vermijden, want lekke-bandengevaar, maar dat bleek een onmogelijke opgave). We mochten vrijwel de hele weg naar beneden en aangekomen bij het laatste dorpje werden we opgepikt door de verhuurder, die helemaal in zijn nopjes was omdat ik Spaans sprak en van de gelegenheid gebruik maakte om alles te vertellen over de streek en over zijn bezoek aan Nederland. Zijn linkerhand hield hij gelukkig aan het stuur, rechts had hij nodig om zijn relaas kracht bij te zetten met wilde armgebaren. Eigenlijk alle Asturiërs die ik tot nu toe ben tegengekomen zijn heel aardig en bovendien heel trots op hun regio, dus een half uur later had ik heel wat bijgeleerd over beren, mummies en mijnbouw - in willekeurige volgorde.

Tot slot nog even een studie-update: ik heb het geregel in Oviedo (voorlopig) afgesloten met een laatste bezoekje aan de administratie. Daar waren ze er inmiddels ook achter gekomen dat de wachtrijen wel erg lang waren. In plaats van een extra medewerker te vragen te helpen met het inschrijven van erasmusstudenten of de openingstijden iets te verruimen vond men de oplossing in het plaatsen van een nummertjesautomaat. Het hielp niet echt, want de automaat stond verscholen in een hoekje, maar het idee was leuk. Verder doe ik mee aan de oktobercursus Spaans voor erasmusstudenten, waardoor ik nu weet dat het een compliment is om "als een kaas" te zijn, want kazen zijn blijkbaar knap, maar dat je beter niet "als een flan" (typisch toetje) kunt zijn, want die zijn heel nerveus. Het is maar dat je het weet. De gewone colleges beginnen wel zwaarder te worden, maar gelukkig is er maandag weer een feestdag, we moeten het ook niet overdrijven natuurlijk.

PS ik maakte een kort filmpje over de eerste maand in Oviedo om de studenten die volgend jaar naar het buitenland gaan te enthousiasmeren. Als deze site lief is kun je hem vinden onder video's, anders staat hij hier: https://youtu.be/I9RUbJdZU9U.

  • 10 Oktober 2015 - 17:36

    André:

    Amado Dias,

    Hier valt gewoon niet tegen op te schrijven !
    De VVV van Oviedo kan haar boeltje wel pakken en naar huis gaan. Laat het allemaal maar aan Elke over.
    Het Berenpad lijkt mij heel bijzonder, zeker op de fiets, want lopend is het misschien wat riskant. Geen idee eigenlijk. In Canada dragen de wandelaars in berengebied een fluitje waarop ze iedere paar honderd meter fluiten om beren te waarschuwen. Die gaan er dan vandoor, maar dan zie je ze niet. Dus wat is wijsheid.
    Het gevaarlijkste dier in Nederland is geloof ik het wilde zwijn, hoewel de wolf ook al gesignaleerd is.
    Vanuit Woubrugge op dit moment weinig nieuws, we rennen de herfst in en je weet wat dat betekent, maar dat geldt voor Oviedo ook.
    Boven onze trip naar Madrid en de Sierra de Gredos hangen wat donkere wolken omdat Saskia nog last heeft van de nasleep van haar hartaanval van enige maanden terug, maar we hebben toch goede hoop omdat we het programma natuurlijk aan haar kunnen aanpassen.
    Met al die feestdagen die waarschijnlijk allemaal een katholieke achtergrond hebben, kom je misschien wel bekeerd terug !!!

    Liefs.
    André

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Elke

Een half jaar studeren in Oviedo!

Actief sinds 03 Sept. 2015
Verslag gelezen: 382
Totaal aantal bezoekers 6865

Voorgaande reizen:

02 September 2015 - 31 Januari 2016

Een half jaar studeren in Spanje

Landen bezocht: