Madrid y Toledo

Afgelopen weekend was het tijd voor mijn eerste reisje buiten Asturië. In Madrid ontmoette ik Birgit, die in Granada studeert, om samen van het fantastische zomerweer en het Spaanse eten te genieten en bovendien de toerist uit te hangen in het vlakbij gelegen Toledo.

Madrid mag dan perfect in het midden van Spanje liggen, het is nog steeds een langere reis dan je in Nederland normaal gesproken kunt maken (tenzij je met het OV van Stadskanaal naar Terneuzen wilt, maar dat is een ander verhaal). De trein is duur en rijdt een stuk minder vaak dan in Nederland, dus ging ik voor het eerst op weg met Blablacar. Dat is een systeem waarbij mensen die met de auto ergens naartoe gaan op internet hun lege zitplekken aanbieden, waardoor je goedkoper en in gezelschap reist. Het was nog wel even een uitdaging om de chauffeur te vinden, omdat het bijna onmogelijk is om er Spaanser uit te zien dan deze Juan Antonio en "bij het busstation" nog best een rekbaar begrip bleek, maar het was een fijne manier van reizen. Sowieso was de route prachtig, met in het begin allemaal ruige bergen en vervolgens een wolkloze zonsondergang op de uitgestrekte meseta en daarnaast waren reisgenoten allemaal "muy hablador" (lees: spraakwatervallen), dus saai werd het niet.

In Madrid hadden we een heel leuk hipsterhostel, maar daar bleven we natuurlijk niet al te lang, want twee dagen voor twee steden is niet overdreven veel. Nadat we in een bomvolle bar belachelijk veel tapas bij onze drankjes hadden gekregen ontmoetten we een Madrileense die vorig jaar bij ons in Nijmegen studeerde. We mochten mee naar de botellón*, maar hielden het al snel voor gezien met het oog op de volgende dag.

-- *Botellón, el. Activiteit waarbij groepen mensen heel veel goedkope drank drinken op straat voor het uitgaan. Mag officieel niet, maar in de praktijk wel en vormt volgens de Spanjaarden een essentieel onderdeel van de cultuur. --

Zaterdag gingen we met de trein naar Toledo, een soort openluchtmuseum op een half uurtje van Madrid. Het is een echte oude vestingstad die op een heuvel gebouwd is en waar alle gebouwen zandkleurig zijn. Je kunt makkelijk een dag rondlopen door alle kleine straatjes en van boven heb je mooi uitzicht over de omgeving, die voornamelijk bestaat uit onbebouwde en onbegroeide vlaktes. Het was een verademing om even in de rust van deze stad te zijn, want Madrid is in vergelijking met zowel Granada als Oviedo een heel onoverzichtelijke chaos.

Zaterdagavond en zondag hadden we nog over voor Madrid. Naast genieten van de stad, het weer en het eten hadden we een speciale missie, namelijk de Hema. Spanje heeft er twee, beide in de hoofdstad, en die konden we natuurlijk niet overslaan. Dus huppelden we heen en weer als twee kleine kinderen in een snoepwinkel, na tweeënhalve maand in eigenlijk niet eens zo heel erg verweggistan symboliseert een stamppotstamper opeens alles wat je al die tijd gemist hebt.. En dan hebben we het nog niet eens over het eten (pindakaas! Ontbijtkoek! Kruidnoten! Paprikachips!). We konden dus ook niet anders dan onze eigen botellón houden met een fles échte kinderchampagne (mét Jip en Janneke). Daarna wilden we eigenlijk gaan fietsen, wat helaas mislukte door het onmogelijke huursysteem, maar het Oranje-bovengevoel zat er goed in.

En toen was er gisteren mijn verjaardag en een weekend Bilbao in het vooruitzicht. Het lijkt wel feest :)